کیودو: نام یک هنر رزمی نوین ژاپنی است که در ارتباط نزدیک با مکتب ذن در آئین بودایی قرار دارد. هنرجویان این رشته کیودوکا نامیده می‌شوند.تیراندازی با کمان ژاپنی پس از آن‌که سلاح‌های آتشین جایگزین تیر و کمان شدند به‌دست راهبان ذن احیا شد و افرادی از طبقات اجتماعی بالاتر ژاپن به آموزش آن به عنوان روشی برای تربیت ذهنی و جسمی روی آوردند. در کیودو برخلاف تیراندازی با کمان غربی هدف اصلی اصابت تیرها به هدف نیست بلکه تلاش می‌شود از طریق تمرینات جسمی و ذهنی به تمرکز عمیق بر فعل تیراندازی و آرامش کامل در حین اجرای آن رسید.در سال 1919، نام کیوجوتسو به طور رسمی به کیودو تغییر یافت.طول آن۲متر میباشد.
شروع تیراندازی با کمان در ژاپن ماقبل تاریخ است. اولین تصاویری که کمان بلند نامتقارن ژاپنی را به تصویر می کشد مربوط به دوره یایویی(حدود 500 قبل از میلاد - 300 پس از میلاد)
هکی دانجو ماساتسوگو.یک جنگجو و خالق مدرسه مهارت های اولیه تیراندازی با کمان برای سربازان بود. تدریس هکی دانجو یکی از مدارس برجسته کیودورا آغاز کرد که به نام اوهکی ریونامگذاری شده است . شاخه Heki-ryū
تاریخ اندکی درباره او هست،هکی دانجو در یاماتو به دنیا آمد، در یک نبرد کماندار معروف شد، کیوجوتسو را آموزش داد و اندکی قبل از مرگش، درکوه کویاراهب شد فقط همین را از زندگی او می‌دانیم
بنیانگذار شاخه هکی ریو اینسای ، یوشیدا گنپاچیرو شیگوجی میباشد که تقریبا در زمان حال فقط ریو او پابرجاست و جزو ریوهای اولیه کمان میباشد در کمان کیودو ،کیودوکا،فقط یک سوم پایین کمان رامیگیرد و سپس تیر اندازی می‌کند امروزه این روش با آداب و سنن خاصی در ژاپن اجرا می‌شود بعدها کمانی را نینجاها در ماموریت‌های خود گسترش دادن که به هاچی کیو معروف میباشد
گردآورنده استاد مهدی صلح دوست