نینجاها؛ جنگجویان سایه‌پوش ژاپن
نینجاها (忍者 - نینجا)، که در زبان ژاپنی به آن‌ها «شینوبی» نیز گفته می‌شود، جنگجویانی مخفی‌کار و خبره در فنون جاسوسی، خرابکاری و مبارزه در ژاپن باستان بودند. آن‌ها در قرون وسطی، به‌ویژه در دوره‌ی «سنگوکو» (دوره‌ی جنگ‌های داخلی ژاپن، حدود قرن پانزدهم تا هفدهم میلادی)، نقش مهمی در عملیات پنهانی و نظامی ایفا کردند.
وظایف نینجاها
بر خلاف سامورایی‌ها که با افتخار و قوانین اخلاقی (بوشیدو) می‌جنگیدند، نینجاها متخصص در روش‌های نامتعارف جنگی بودند. وظایف اصلی نینجاها شامل موارد زیر بود:
جاسوسی: نفوذ به قلعه‌ها یا دشمنان برای جمع‌آوری اطلاعات.
خرابکاری: آتش زدن انبارها، از بین بردن منابع دشمن و ایجاد بی‌نظمی.
ترور: کشتن شخصیت‌های کلیدی دشمن به‌صورت پنهانی.
فرار و استتار: استفاده از روش‌های فرار سریع، دود، لباس‌های مخصوص شب و ابزارهای گوناگون برای پنهان ماندن.
مهارت‌ها و آموزش
نینجاها آموزش‌های سخت و متنوعی می‌دیدند، از جمله:
هنرهای رزمی (مثل نینجوتسو)
استفاده از سلاح‌هایی مثل شمشیر کوتاه (نیکو)، ستاره‌های پرتابی (شوریکن)، و طناب‌های مخفی
بالا رفتن از دیوارها، پنهان شدن در طبیعت و تعقیب‌گریزی
لباس و ابزار
تصور عمومی از نینجاها آن‌ها را با لباس‌های سیاه می‌داند، اما در واقع آن‌ها بسته به موقعیت، از لباس‌های معمولی مردم استفاده می‌کردند تا کمتر جلب توجه کنند. ابزارهایی مثل قلاب، دودزا، شوریکن، و حتی کفش‌های مخصوص راه رفتن روی آب در تجهیز آن‌ها وجود داشت.
میراث نینجاها
امروزه نینجاها بخشی از فرهنگ عامه‌ی ژاپن و جهان هستند. در فیلم‌ها، انیمه‌ها و بازی‌های ویدیویی به‌طور گسترده‌ای بازنمایی شده‌اند. در ژاپن، شهرهایی مانند ایگا و کوگا که محل اصلی نینجاها بودند، اکنون موزه‌هایی برای معرفی تاریخ و مهارت‌های نینجا دارند.